Our RPG

Met een lieve lach knikte hij. " Tuurlijk, ga je gang " zei hij. Ze had weer ruzie met der broer dus, ze had ook wel alles bij elkaar nu. Maar hij was wel blij dat ze weer een lach kon hebben op haar gezicht. " Ik zal.. het bed wel even opmaken " zei hij.

Caitlin stond op en knikte op wat hij zei. Toen liep ze naar de keuken en even wat in de kast keek kwamen de gedachtes weer terug. Herinneringen aan haar moeder en de tranen rolde weer over haar ogen. Langzaam liet ze zich tegen de muur aan op de grond zakken en verborg haar gezicht weer in haar handen. De tranen begonnen nu te stromen, alsof iemand een kraan opendraaide. Haar handen begonnen te trillen. Dit was gewoon veel te zwaar..

Hij liep de hal op omdat hij een sloop wilde halen toen hij wat dacht te horen. Rustig liep hij naar benden en zag Caitlin huilen in de keuken. Hij liep naar haar toe en ging naast haar op de grond zitten. " Wil je bellen met je vader of wil je naar hem toe ? " vroeg hij. Misschien was het niet gemerkt maar in de tussentijd had hij een rijbewijs gehaald en in de garage stond een auto. Maar als zij dit niet wist was dat niet raar. " Ik kan je brengen.. " zei hij er zacht achteraan.

Caitlin hoorde Jason's voetstappen op de trap en liet haar hoofd iets tevoorschijn komen uit haar handen. Ze keek hoe hij langs haar kwam zitten en schudde haar hoofd toen hij vroeg of ze met haar vader wou spreken of naar hem toe wou. ''Nee.. Dat werkt niet..'' zei ze zacht en snikte iets. Als ze naar haar pa zou gaan en ze zag Demain was t toch wel weer ruzie en daar had ze ook geen zin in. ''Sinds waneer kan jij rijden dan?'' vroeg ze iets verbaasd terwijl ze tranen wegdroogde.

Hij knikte dat het oke was. " 2 weken ongeveer " zei hij, ja ja.. het was echt zo lang terug dat die twee bij elkaar waren geweest.. " Zal ik wat eten maken voor je " zei hij en keek wat naar haar om.

Caitlin dacht even kort na, ja dat zou wel kunnen.. Toen was ze met Dylan.. "Als je dat wilt doen.. Graag.." Zei ze wat zacht en stond langzaam op.

Ondertussen had ze gegeten en waren ze naar boven. Hij sloot de gordijnen terwijl Caitlin zich klaar maakte om naar bed te gaan. Even keek hij naar haar toen ze binnen kwam. Hij bleef bij haar tot ze sliep en liep daarna rustig naar zijn kamer om te gaan slapen. Hij maakte zich klaar en ging liggen.. hij dacht nog wat na en keek een beetje naar het plafond.

Caitlin was al aardig snel in slaap, dat was ze altijd wel eigenlijk. Ook droomde ze altijd wel maar niet zoals nu. Alles wat er die avond gebeurd was thuis werd als een film afgespeeld in haar hoofd. Langzaam begon ze zwaar te ademen en tranen begonnen weer te rollen. "Nee.." zei ze zacht in haar slaap toen ze haar moeder op een brancard zag liggen, "nee mam! Alsjeblieft!" gilde ze huilend. Haar hele lichaam trilde en haar handen waren klam.

Jason was bijna in slaap gevallen toen hij Caitlin opeens hoorde. Hij sprong wat slaperig en half omvallend zijn bed uit en liep de kamer binnen. " Caitlin... Caitlin " probeerde hij haar wakker te maken. Nogmaals noemde hij haar naam en raakte haar aan.

De tranen stroomden over haar gezicht en toen ze ergens haar naam hoorde gingen haar ogen een beetje open. Het zweet stond op haar voorhoofd en ze ademde nogsteeds best zwaar. Haar lichaam was helemaal in shake. "Sorry.." zei ze uberzacht en keek ietsjes naar Jason ookal zag ze niet geweldig met haar waterige ogen.